روایتی از برخورد رئیس‌جمهور با هرات درباره کرونا
شنیدم که رئیس‌جمهور غنی از این‌که تیم‌های کاری دولتی نتوانسته‌اند همه نیازمندی‌های هرات را فراهم سازند، ناراحت است.
امیدوارم از این یادداشت، برداشت منفی نشود. یک روزنامه‌نگار مکلف است که ضعف‌ها و قوت‌ها را گاهی باهم بیان کند. این یادداشت روایتی از یک ویدیو کنفرانس در مورد کرونا با رئیس‌جمهور است و هدفم از نوشتنش این است که به کمیته‌های کاری مبارزه با کرونا در هرات یادآوری کنیم که برای مبارزه با کرونا صلاحیت کافی برای‌شان داده شده و مسوولیت هر ضعفی به خود هرات و هراتی‌ها نیز بر می‌گردد.
هرات که رفتم والی پیشین به من تماس گرفت و گفت که رئیس‌جمهور می‌خواهد از طریق ویدئو کنفرانس با مردم هرات در مورد کرونا حرف بزند. قرار شد ۳ نفر به نماینده‌گی از دیگران حرف بزنند. یکی از آن‌ها من بودم.
کنفرانس شروع شد، والی هرات از وضعیت موجود گزارش داد، امرالله صالح پیش از رئیس‌جمهور، بیست دقیقه حرف زد و از این‌که والی هرات مستقیم از حکومت مطالبه کمک نکرده بود و از طریق کنفرانس خبری موضوع را مطرح کرده بود، سخت برآشفته بود. فضا از حالتی که تصور می‌کردیم خارج شد و من از ته قلب، به‌خاطر این‌که اولویت گفت‌وگو بر سر کرونا به یک بحث اداری حکومت تبدیل شده بود، ناراحت شده بودم.
من تصور می‌کردم که رئیس‌جمهور هم با تائید گفته‌های صالح فشار مضاعفی بر آقای رحیمی خواهد آورد.
من، استاد شهیر و آقای نوراحمد حیدری نماینده شورای ولایتی هرات با دل و نا دل و اندکی هم با ناامیدی صحبت کردیم.
گفتیم که باید پول بفرستید، گفتیم باید جامعه پزشکی ما مجهز باشند، گفتیم ۴۰۰ میلیون افغانی کافی نیست، گفتیم تدارکات دست اداره محلی را بسته، خلاصه هر آن‌چه به ذهن‌مان می‌رسید را مطرح کردیم تا هرات مشکلی در مبارزه با کرونا نداشته باشد.
اما آقای غنی بر خلاف آقای صالح، آرام و متین صحبت کرد. گفت که عمق اهمیت هرات برایش مشخص است. او گفت هرات خط نخست مبارزه با کرونا است، مردم هرات در صف نخست مبارزه قرار دارند و دولت و مردم افغانستان پشت‌سرشان، حمایت‌گرشان.
آقای غنی گفت که داکتران و رسانه‌ها پیش‌‌قراولان مبارزه با این ویروس‌اند و دولت مشوق‌های کم‌سابقه‌ای را به‌ویژه به داکتران در نظر گرفته است. او همان‌جا و در همان ویدیو کنفرانس گفت ۴۰۰ میلیون به ولایت شما می‌دهیم. گفتیم کار تدارکاتش چی؟ گفت فساد نکنید، حیف‌ومیل نکنید، تدارکاتش را سخت‌گیری نمی‌کنیم.
خیلی تلاش می‌کرد تا به کارمندانش در هرات روحیه بدهد که کار کنند. گفت که پیش‌نهادهایی در مورد قرنطین ساختن هرات دریافت کرده اما باید سنجیده تصمیم‌گیری شود تا جامعه‌ی آسیب‌پذیر ما، آسیب نبینند.
رئیس‌جمهور گفت هر داکتری که در راه مبارزه با کرونا جانش را از دست بدهد، شهید تلقی می‌شود، مانند شهدای اردو و پولیس
آقای غنی گفت ۴۰۰ میلیون افغانی قسط نخست کمک به هرات است و اگر این پول بر اساس مکانیزمی درست و شفاف مصرف شود، قسط بعدی در راه خواهد بود.
از این داستان چند روزی‌که گذشت متوجه شدیم که ترس از مصرف کردن پول هنوز وجود دارد. داکتران ما کرونا گرفتند، داکتر دیگری ماسک ندارد، پزشک دیگری از این‌که با بسکویت شکمش را سیر می‌کند شاکی است.
با وصف همه‌ی حرف‌ها هنوز به مردم هرات آموختانده نشده که ما چرا به قیود روزگردی ضرورت داریم. حالا نیز همه‌مان خبر شدیم که کیت لابراتواری تمام شده است.
ما همه، ضعف‌های کاری رئیس‌جمهور را هم می‌دانیم اما آقای غنی دستکم در مورد کرونا برای هرات از کلمه “نه” استفاده نکرد. مراجع محلی حالا باید در مقابله با این پدیده جرئت‌مندانه‌تر اقدام کنند. با ترس و لرز با این پدیده مبارزه نمی‌شود. ما به عنوان افراد غیر حکومتی به پیشگاه خدا و ملت گواهی خواهیم داد که آقای غنی خودش به شما دستور داد که منابع را بدون تدارکات اما پاک، مصرف کنید. هر نوع بی‌توجهی در سطح محلی، فاصله میان مردم هرات و حکومت افغانستان را بیشتر می‌سازد.
