تقاضا از حکومت ایران؛ لطفا به زخمی‌های رویداد هرات کمک کنید!
متأسفانه یکی از زخمی‌های رویداد دیشب هرات، در شهر مشهد ایران عصر امروز یک‌شنبه درگذشت؛ انار گُل 18 سال داشت. رابعه خواهر 22 ساله‌ی او نیز دیشب در دم جانش را از دست داد. هر دو خواهر جهت امرار معاش در یکی از خیاطی‌های شهر هرات با کمترین مُزد ممکن، کار می‌کردند و دیشب پس از ختم ساعت کاری خود، تصمیم داشتند به خانه خود برگردند.
پس از این که «داعشی‌ها» دهشت‌آفرین گروه متحجر جهان دیروز شنبه، 3دلو/بهمن 1400، بر موتر (ماشین) حامل شماری از غریب‌ترین شهروندان کشور بمب‌گذاری کردند، 7 تن کشته شدند و 9 تن دیگر زخمی شدند. کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در هرات ساعاتی پس از این رویداد به صورت فوری به زخمی‌های این رویداد ویزا داد که خوشبختانه به زودی به ایران رسیدند. بسیاری از شهروندان افغانستان از این اقدام کنسولگری ایران در هرات استقبال کردند. وقتی که بیماران به مشهد رسیدند، متأسفانه بیمارستان‌ها از پذیرش این زخمی‌ها به دلیل نداشتن هزینه درمان جلوگیری کردند و تقلای پی‌هم خانواده‌های زخمی‌ها تا اکنون نتیجه ملموسی نداشته است.
می‌دانید که افغانستان فاقد حکومتی مسوول است که بتواند پی‌گیر وضعیت شهروندان خود باشد. نهادهای دیپلماتیک افغانستان نیز وضعیت مناسبی ندارند. اکنون در این میان، زخمی‌های رویداد دیروز هرات در میان انبوهی از مشکلات، در بیمارستان امداد/شهید کامیاب شهر مشهد به سر می‌برند.
به عنوان یک انسان، هم‌دین و همزبان، از مقامات جمهوری اسلامی ایران توقع دارم تا مسوولیت معالجه و رسیدگی به وضعیت زخمی‌های رویداد اخیر هرات را بر عهده بگیرند. البته نباید فراموش کنیم که مسوولان سرکنسولگری محترم جمهوری اسلامی ایران در هرات باید پیشاپیش موضوع هزینه‌های بیمارستان را با خانواده های زخمی‌های رویداد اخیر در میان می‌گذاشتند، زیرا خدمات بهداشتی/صحی در افغانستان رایگان است. در آن صورت ممکن بود که خانواده‌های زخمی‌ها در تصامیم خود تجدید نظر کنند.
متأسفانه زخمی‌های این رویداد از غریب‌ترین‌های افغانستان هستند، کسانی هستند که به دلیل نداشتن وسایط نقلیه از ترانسپورت ارزان شهری استفاده می‌کردند و به نوعی قربانی وضعیت اقتصادی خود نیز شده اند.
با این اوصاف از مقامات حکومتی در ایران تقاضا دارم با توجه به وضعیت موجود، مسوولیت هزینه‌ی معالجه زخمی‌های این رویداد را بر عهده بگیرند. نباید فراموش کنیم که مردم افغانستان در خط مقدم مقابل با تروریزمی که قرار داشته‌اند که هدف‌شان به تنهایی تسخیر افغانستان نیست. آن‌ها برای رسیدن به اهداف خود شیعه و سنی نمی‌شناسند. انار گل و رابعه نیز کسانی بودند که در پهلوی خواهران و برادران شیعه خود، جان باختند. در میان زخمی‌های این رویداد، شیعه و سنی حضور دارند. حمایت شما از زخمی‌های این رویداد، شاید بتواند، چراغ خانواده‌ای را هم‌چنان روشن نگه دارد.
