لالایی‌خوانی مادران برای کودکان، گاهی بیش از هر مسکنی، آرم‌بخش‌ترین دارویی است که در هیچ داروخانه‌ی دیگر به جز از اعماق قلب یک مادر نمی‌توان پیدایش کرد. نشستن پای گهواره کودک، تکان دادن گهواره و لالایی‌خوانی زنان افغانستان برای خواب لطیف کودکان، چه خاطرات زیبایی را برای خانواده‌های همه ما رقم زده است.
الله‌هو
در هرات، لالایی‌های مادران هراتی با داینامیک موسیقایی «الله‌هو»اش، شاید نوستالوژیک‌ترین نوای زنان هریوا است، نوایی که متعلق به یک حنجره نیست، از دختران نوعروسی که تا چند سال پیش، پای گهواره خودشان لالایی گفته می‌شد، تا زنان کهن‌سالی که ابیات کهن‌‌تر و زیباتری را برای هر چه عمیق‌تر شدن خواب فرزندان یا نوه‌های شان سر می‌دهند.
لالايي‌ها در افغانستان طيف رنگارنگی از مضامين شاد، لطيف، پرحرکت و جذاب را شامل مي‌شوند، ملودی آهنگين مادری که در نهایت، همین آوا – در پرورش ذوقيات، عواطف، درک مفاهيم و بالابردن استعداد و خلاقيت بچه در آينده، نقش تعيين کننده دارد.
مادرانی که بهترین بیت‌ها را رنگ موسیقیایی می‌دادند/می‌دهند، تا بيان آرمان‌ها و آرزوهای شان برای بزرگ شدن و دانش آموختن فرزندشان باشد.
بزرگ شدن، به مکتب رفتن، ملا شدن، عروسی کردن، بچه‌دار شدن، مقام شدن، سالم ماندن در همه ابیات لالایی‌های زنان هرات، بدون تردید جا خوش کرده‌اند.
با این مقدمه، یکی از لالایی‌های زیبای هراتی را در این پادکست می‌شنویم
در این پادکست، در بالا به آن دسترسی دارید، صدای مادر ظهیر را می‌شنوید. او در حیاط خانه‌اش درحال خواندن لالایی بر سر گهواره فرزندش نادر است که برای خواب بعدازظهر آماده‌اش می‌کند. در سبک لالایی خوانی محلی، او از چاربیتی‌های هراتی، نیایش‌ها و ذکرهای صوفیان (الله‌هو) در لالایی‌اش استفاده می‌کند. ابیاتی که در قالب لالایی می‌خواند بیان‌گر زندگی سخت، سویه‌های مذهبی و امید برای آینده فرزندش است.
عالی یاد گذشته
خدیجه حسین
خیلی خوب