من سال‌هاست با آثار استاد عبدالغفور آرزو زندگی می‌کنم. بخشی از قفسه‌های کتاب‌خانه‌مان را آثار این بزرگ‌مرد تزیین کرده‌است.
هیچ‌کس از کلام شیوا و سخنان دل‌نشین استاد آرزو سیر نمی‌شود. معمولا اهل مجلس فریفته و شیفته این‌کلام می‌شوند.
هرگاه ایشان در هر سرزمینی از حوزه شعر و ادب دری نماینده‌گی کردند افتخار آفریدند. بخشی از آشنایی ما جدا از وصلت‌های فامیلی به رفاقت و برادری ایشان و مرحوم پدرم بر می‌گردد.
بیشترین خاطرات دوران هجرت پیمان مرحوم مربوط سال‌هایی از دهه هفتاد است که جبر و ستم طالبانی ایشان را پیش از ما آواره دیار هجرت ساخته بود، اما حضور در کنار (برادران آرزو) تلخی این هجرت را تا حد زیادی کاسته بود.
به تازگی استاد مرثیه‌ای در سوگ مرحوم پیمان سوگوار سرودند. من مرثیه‌ای که در سوگ مسعود شهید توسط استاد آرزو سروده شده است را حفظ هستم. آن مرثیه از زیباترین اشعاری‌ست که من حفظ دارم.
(چگونه جنگل انبوه را زدند آتش
چسان صلابت یک کوه را زدند آتش)
این مرثیه جدید نیز با سوال مشابهی آغاز می‌شود، اینکه:
(چگونه مرثیه‌پرداز سوگوار شوم؟)
این سوال در نخستین مصرع این شعر یک کتاب حرف برای توضیح دادن دارد.
به هر روی مرثیه استاد آرزو را خدمت‌تان به اشتراک می‌گذارم:
مرثیه پرداز سوگوار
لطفا کانال یوتیوب چهارسو را سبسکرایب کنید تا به جالب‌ترین ویدئوهای آموزشی دسترسی داشته باشید.
چگونه مرثیه پرداز «سوگوار» شوم
سرود ساحل دریای بی‌قرار شوم
سکوت آیینه را بشکنم شباهنگام
سرشک خنده‌ی تصویر روزگار شوم
به هر کرانه نگارم نگاره‌ی تلخی
غریو خامه‌ی اندوه بی‌شمار شوم
بخوان صحیفه‌ی فانوس راهنمایی را
خدا خدا زنم و ناخداتبار شوم
تو نوح خفته به خاکی و نوحه آوا من
نهفته خاطره‌ی تلخ آشکار شوم
و از لطافت طبع تو پرده برگیرم
و با ظرافت ذوق تو شاه‌کار شوم
صفیر سبز تو سرشار از طراوت بود
مرور می‌کنم و سبز چون بهار شوم
اجل تبیره زنان می‌زند تبر هر دم
نزار و زار و برآشفته بر مزار شوم
و بر مزار تو خوانم درود و اخلاصی
قسم به خاک تو ای دوست خاک‌سار شوم
به بزم پیر هری عارفانه می‌مویی
سماع معرفت عشق را هیاهویی
و جرعه نوشی و جامی شراب می‌ریزد
شراب معرفت افزای‌ناب می‌ریزد
سرود سبز تساهل قرائت دینی‌ست
سماع معرفت افزا سماحت دینی‌ست
نه انتحاری و نه سنگ‌واره‌گی پیداست
نه بی‌قراری و نه بی‌قواره‌گی پیداست
و در بهشت خدا روح بی قرار تویی
یگانه شاعر محزون و سوگوار تویی
چگونه مرثیه‌پرداز سوگوار شوم
سرود ساحل دریای بی‌قرار شوم
به واپسین نفس ماه مغفرت ای‌دوست
به لوح روح تو هر شب دعا نگار شوم
۱۲/۳/۱۳۹۸ خورشیدی
۲۸ رمضان ۱۴۴۰ هجری قمری
