هوش مصنوعی با چهره‌ای مدرن، براق و هوشمند وارد زندگی بشر شده، اما آن‌چه در پس این چهره پنهان است، ساختاری ترسناک، کنترل‌گر و بی‌رحم است. اعتماد به هوش مصنوعی، اشتباهی استراتژیک است که می‌تواند آینده انسان را به تاریکی بکشاند. در این متن، فقط دلایل بی‌اعتماد بودن به این فناوری ذکر می‌شود:
• هیچ‌گونه شفافیت در سازوکار الگوریتم‌های هوش مصنوعی وجود ندارد. کاربران نمی‌دانند چه داده‌هایی چگونه تحلیل و استفاده می‌شوند.
• هوش مصنوعی می‌تواند با اطمینان کامل اشتباه کند؛ اشتباهاتی که در پزشکی، قضاوت، امنیت یا اقتصاد ممکن است مرگبار باشند.
• این فناوری بر اساس داده‌های قبلی آموزش می‌بیند. اگر داده‌ها تبعیض‌آمیز باشند، نتیجه نیز تبعیض‌آمیز و ناعادلانه خواهد بود.
• میلیون‌ها شغل انسانی در سراسر جهان توسط هوش مصنوعی نابود شده و میلیون‌ها شغل دیگر نیز در صف نابودی‌اند.
• شرکت‌های فناوری بدون هیچ محدودیتی در حال جمع‌آوری اطلاعات خصوصی افراد برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی‌اند. حریم خصوصی عملاً نابود شده است.
• هوش مصنوعی می‌تواند از چهره، صدا و سبک نوشتار شما نمونه‌سازی کند و نسخه جعلی شما را تولید کند. جعل هویت از همیشه آسان‌تر شده است.
• استفاده از هوش مصنوعی در سیستم‌های قضایی و پلیسی، امکان صدور حکم بر اساس پیش‌داوری‌های آماری را فراهم می‌کند؛ یعنی مجرم‌سازی پیش از وقوع جرم.
• این فناوری، ابزار اصلی دولت‌های استبدادی برای نظارت، کنترل و سانسور شهروندان شده است.
• هوش مصنوعی در خدمت پروژه‌های نظامی قرار گرفته؛ از پهپادهای قاتل تا سلاح‌های خودکار بدون نیاز به تصمیم انسانی.
• هیچ‌گونه چارچوب حقوقی جهانی و الزام‌آور برای کنترل هوش مصنوعی وجود ندارد. همه‌چیز در دست چند شرکت محدود است.
• بسیاری از مدل‌های هوش مصنوعی، بدون رضایت نویسنده، آثار هزاران هنرمند، نویسنده و روزنامه‌نگار را تحلیل و تقلید می‌کنند؛ سرقت گسترده‌ی خلاقیت انسانی.
• ساختن ویدیوها، عکس‌ها و صداهای جعلی با کیفیتی که تشخیص آن برای انسان ناممکن شده، امکان فروپاشی اعتماد اجتماعی را فراهم کرده است.
• سیستم‌های تصمیم‌گیر مبتنی بر هوش مصنوعی، مسئولیت‌پذیر نیستند. وقتی تصمیم اشتباه گرفته می‌شود، هیچ مقصر انسانی وجود ندارد.
• در حوزه آموزش، هوش مصنوعی به ابزاری برای تقلب، وابستگی ذهنی و از بین رفتن قدرت تفکر مستقل تبدیل شده است.
• وابستگی بیش از حد به این فناوری باعث تحلیل رفتن مهارت‌های انسانی، حافظه، نوشتار، درک و قضاوت شده است.
• هیچ تضمینی وجود ندارد که در آینده هوش مصنوعی کنترل‌پذیر باقی بماند. هر روز مستقل‌تر، پیچیده‌تر و ناشناخته‌تر می‌شود.
• رقابت جهانی برای توسعه سریع‌تر هوش مصنوعی، اخلاق را از معادله حذف کرده است. سرعت، جای مسئولیت را گرفته است.
اعتماد به هوش مصنوعی، یعنی واگذاری آینده انسان به ماشینی که نمی‌فهمد، احساس ندارد و مسئولیتی نمی‌پذیرد. باید ایستاد، فهمید و هشدار داد.
💬 نظر شما برای ما ارزشمند است
اگر دیدگاهی، نکته‌ای یا نقدی درباره این مطلب دارید، لطفاً آن را با ما و دیگر خواننده‌گان در میان بگذارید.
از کادر زیر می‌توانید دیدگاهتان را بنویسید.
