این پرسش، هم در ذهن مردم کوچه و بازار مطرح بوده و هم در محافل علمی: آیا زنان هم مانند مردان به جنس مخالف فکر میکنند؟ اگر پاسخ مثبت است، آیا نوع این افکار مشابه است؟ و اگر نه، تفاوت در چیست؟
تعریف روشن از «فکر کردن به جنس مخالف»
منظور از فکر کردن به جنس مخالف، صرفاً تمایلات جنسی نیست. روانشناسان این طیف را شامل سه دسته میدانند:
- افکار شهوانی یا جنسی
- خیالپردازیهای عاشقانه و عاطفی
- نیاز به همراهی، صمیمیت و ارتباط انسانی
زنان و مردان هر دو این انواع را تجربه میکنند، اما نوع و بافت این افکار میتواند متفاوت باشد. پژوهشهای منتشرشده در مجله Archives of Sexual Behavior نشان دادهاند که تفکیک میان میل شهوانی و میل عاطفی در ذهن زنان بسیار پیچیدهتر و ترکیبشدهتر از مردان است.
پژوهش دانشگاه ایالتی اوهایو؛ تفاوت در تعداد؟
در تحقیقی از Terri Fisher در دانشگاه ایالتی اوهایو (۲۰۱۱)، از شرکتکنندگان خواسته شد هر بار که به غذا، خواب یا رابطه جنسی فکر میکنند، شمارش کنند. نتیجه جالب بود:
- مردان بهطور میانگین روزانه ۱۹ بار به مسائل جنسی فکر میکردند.
- زنان حدود ۱۰ بار در روز چنین افکاری داشتند.
اما زنان بیشتر از مردان درباره افکار عاطفی و صمیمی گزارش داده بودند. تفاوتها واقعی است، اما سادهسازی آنها نادرست.
تفاوت در نوع فکر، نه فقط میزان آن
طبق نظریات Helen Fisher در کتاب Why We Love، مردان بیشتر به تصویرسازیهای فیزیکی و کوتاهمدت تمایل دارند، در حالی که زنان درگیر داستان، پیوند و روابط میانفردی میشوند.
مطالعهای در دانشگاه آرهوس دانمارک نیز نشان داد خیالپردازیهای زنان اغلب دارای عنصر «احساس امنیت» و «رابطه مداوم» هستند، در حالی که مردان بیشتر روی جنبههای بصری و تنوع تمرکز دارند.
هورمونها چه میگویند؟
مطالعات Journal of Sex Research نشان دادهاند:
- تستوسترون عامل مهم در تحریک افکار جنسی است.
- مردان سطح بالاتری از این هورمون دارند.
- زنان نیز این هورمون را دارند و در دوره تخمکگذاری افزایش مییابد.
در نتیجه، زنان نیز امواجی از تمایل را تجربه میکنند، اما شاید با ریتمی متفاوت.
نقش فرهنگ در سکوت یا بیان
در کتاب The Gendered Brain نوشته Gina Rippon آمده: «فرهنگ حتی ساختار مغز را شکل میدهد.» یعنی زنانی که کمتر حرف میزنند، نه لزوماً کمتر فکر میکنند، بلکه تربیت اجتماعیشان با مردان فرق دارد.
کمتر گفتن، به معنای کمتر اندیشیدن نیست
گزارشهای درمانگران روانکاو، مانند دکتر Esther Perel نشان میدهند: در فضای امن، زنان خیالپردازیهای گسترده، پیچیده و گاه بسیار جسورانه درباره جنس مخالف دارند. اما در فضاهای عمومی، کمتر بیان میشود.
با این وصف، زنان نیز به جنس مخالف فکر میکنند — بیشک. اما نه الزاماً به همان شکل و زبان. برای زن، میل جسمانی در بستری از پیوند عاطفی معنا پیدا میکند. برای مرد، گاهی نگاه کافی است. هر دو انسانیاند، اما با دو ساز در یک ارکستر بزرگتر: زندگی.
زن نیز میاندیشد، آرزو میکند، خیال میسازد، و تمنّا را تجربه میکند؛ اما نه الزاماً با صدای بلند، بلکه گاه در سکوت، گاه در واژه، و گاه فقط در دل.
💬 نظر شما برای ما ارزشمند است
اگر دیدگاهی، نکتهای یا نقدی درباره این مطلب دارید، لطفاً آن را با ما و دیگر خوانندهگان در میان بگذارید.
از کادر زیر میتوانید دیدگاهتان را بنویسید.